Του υπ.Βουλευτή της Ν.Δ.Κορινθίας Στέλιου Μάρκελλου
Τωρινή ελληνική κυβέρνηση. Σημερινός Πρωθυπουργός του Μνημονίου : Ο νους τους μοιάζει με ορθάνοικτο φεγγίτη μπρος στη ζοφερή συνειδητοποίηση της πραγματικότητας. Οι ενοχές τους είναι λύκοι, που προσπαθούν να φάνε, να κατασπαράξουν οποιαδήποτε αντίθετη άποψη. Οι δυσκολίες τους, που και αυτοί δόμησαν με το Μνημόνιο, συγκροτούν τη ρίζα των αρνητικών οικονομικών εξελίξεων, που βιώνουμε όλοι μας. Η επιτήρησή τους απ την τρόικα, συνιστά το λάκκο, απόπου βγαίνουν αρνητικά στατιστικά δεδομένα για να μας κυνηγήσουν. Οι λέξεις τους στεγνές, κενές, χωρίς ελπίδα, χωρίς παρηγοριά. Οι όποιες αποφάσεις τους και το όποιο μίγμα αναπτυξιακής πολιτικής τους, περικυκλώνουν και πνίγουν σχεδόν το μικρό αμυγδαλωτό φως του καντηλιού. Το πνεύμα τους, ταπεινωμένο και απ τη βαρειά οικονομική κληρονομιά, μαζεύεται στον εαυτό του, σαν χιτώνας τριπλοδιπλωμένος.
Αντί να υβρίζουν όμως την αντιπολίτευση οι κυβερνητικοί, εντός και εκτός Ελλάδος, φρόνημο είναι να πράξουν πολλά στην ανυπόφορη κατάρα του ρεαλισμού. Να κάνουν και αυτοί την δική τους αυτοκριτική στη σκιά της μελαγχολίας τους, για το μερίδιο χειρισμών τους, που οδήγησαν την Ελλάδα στην Τριμερή Επιτήρηση. Δεν λησμονούν οι της κυβέρνησης, πως η γλώσσα της καθαρής κι΄αλέκιαστης ψυχής, ποτέ της δεν εχει δηλητηριασμένη ανάσα. Θυμούνται, πως ο άνεμος στενάζει λυπητερά, για τη βαθειά αίσθηση εγκατάλειψης πολλών διπλανών μας. Για την αξιοπρέπεια των φτωχών, που όλο χαμένη είναι. Για την θλίψη και την ερημιά των συνοικιών της μόνιμης δύσης του ήλιου, που όλο και πλατιάζει. Για τον απειλητικό κόσμο των στερημένων, που όλο και μακραίνει. Για τις πλατειές λαικές μάζες, και τις πάμπολλες ζωές του δρόμου, που είναι αφοσιωμένες ανέκαθεν στην μίζερη φτώχεια. Για την καθημερινότητα των πολλών, που σέρνεται-κυριολεκτικά-στα λασπόνερα των ατέλειωτων αναγκών. Για τους νέους μας άνεργους, που ξεψυχούν σαν τη φωτιά που σβύνει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου