Αποποινικοποίηση της πράξης της μη εμπρόθεσμης καταβολής των ασφαλιστικών εισφορών των ασφαλισμένων στον ΟΑΕΕ......

Συνάντηση με τον Υπουργό Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, κ. Χ. Καστανίδη, ζήτησε η ΓΣΕΒΕΕ με επιστολή της, σχετικά με την αποποινικοποίηση της πράξης της μη εμπρόθεσμης καταβολής των ασφαλιστικών εισφορών των ασφαλισμένων στον ΟΑΕΕ.

Αναλυτικά η επιστολή:
“Σύμφωνα με το άρθρο 1 παρ. 1 του ΑΝ 86/1967 σε συνδυασμό προς τα άρθρα 1,2,4,5, του Ν. 6364/1934 και του άρθρου 1 του Ν 1072/1980 και τα άρθρα 13 και 15 της υπ’ αριθμ. 12566/1940 απόφασης του Υπουργού Εργασίας οι ελεύθεροι επαγγελματίες και οι επιχειρηματίες που είναι ασφαλισμένοι στον ΟΑΕΕ και έχουν νόμιμη υποχρέωση καταβολής, μέσα στο πρώτο δεκαπενθήμερο κάθε μήνα, τις βαρύνουσες αυτούς τους ίδιους μηνιαίες ασφαλιστικές εισφορές προς τον ΟΑΕΕ, εφόσον δεν καταβάλλουν αυτές τις εισφορές μέσα σε ένα μήνα από τότε που αυτές κατέστησαν απαιτητές τιμωρούνται με ποινή φυλάκισης και χρηματική ποινή.
Προς διευκόλυνσή Σας, παραθέτουμε και τη σχετική βασική διάταξη άρθρο 1 παρ. 1 του ΑΝ 86/1967, η οποία ορίζει ότι :
« Όστις υπέχων νόμιμον υποχρέωσιν καταβολής των βαρυνουσών αυτόν τον ίδιον ασφαλιστικών εισφορών ( εργοδοτικών ), ασχέτως ποσού, προς τους εις το Υπουργείον Εργασίας υπαγομένους πάσης φύσεως Οργανισμούς Κοινωνικής Πολιτικής ή Κοινωνικής Ασφαλίσεως ή ειδικούς Λογαριασμούς, δεν καταβάλλει ταύτας εντός μηνός, αφ΄ ης αύται κατέστησαν απαιτηταί, προς τους ως άνω Οργανισμούς, τιμωρείται δια φυλακίσεως τουλάχιστον τριών μηνών και χρηματικής ποινής τουλάχιστον 10 χιλιάδων δραχμών ».
Κύριε Υπουργέ,
Σήμερα που διανύουμε την μεγαλύτερη οικονομική κρίση μεταπολεμικά, η οποία πλήττει ιδιαίτερα τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες και επαγγελματίες, οι οποίοι αντιμετωπίζουν σοβαρές δυσκολίες προκειμένου να ανταποκριθούν στις οικονομικές τους υποχρεώσεις, είναι επιτακτική ανάγκη να καταργηθούν για τους ασφαλισμένους στον ΟΑΕΕ οι παραπάνω αναχρονιστικές διατάξεις.
Άλλωστε, τις δυσμενείς συνέπειες από την μη καταβολή των βαρυνουσών εισφορών τους υφίστανται αποκλειστικά οι ίδιοι οι ασφαλισμένοι (διακοπή ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, αδυναμία λήψεως σύνταξης, έλλειψη ασφαλιστικής ενημερότητας κ.λ.π. ), οι οποίοι πάντα και σε κάθε περίπτωση προσπαθούν να είναι συνεπείς προς την υποχρέωσή τους αυτή.
Η παραπομπή τους, συνεπώς, και στο ποινικό Δικαστήριο, προκειμένου να πιεστούν, να καταβάλλουν τις εισφορές, με την απειλή της ποινικής καταδίκης, εκτός από άδικη και ανάλγητη απέναντι σε οικονομικά αδύναμους και πολλές φορές κατεστραμμένους οικονομικά συναδέλφους μας, είναι και αντίθετη σε θεμελιώδεις συνταγματικές διατάξεις που κατοχυρώνουν με απόλυτο τρόπο την αξία του ανθρώπου και τις ατομικές ελευθερίες του.
Η κατάργηση αυτή είναι επιβεβλημένη για την αποκατάσταση των θεμελιωδών ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών των συναδέλφων μας, που παραπέμπονται στα ποινικά Δικαστήρια, καταδικάζονται και σε πολλές περιπτώσεις οδηγούνται και στις φυλακές, υφιστάμενοι εκτός από την οικονομικής τους καταστροφή και τα κοινωνικά και οικογενειακά προβλήματα που αυτή επιφέρει και την απαξία της πολιτείας προς το πρόσωπό τους, με την ποινική μεταχείριση που τους επιφυλάσσει αυτή.
Δεν ζητάμε τίποτα περισσότερο από αυτό που ισχύει για άλλες επαγγελματικές ομάδες ( ιατροί, δικηγόροι, μηχανικοί κ.λ.π. ), τα μέλη των οποίων δεν ευθύνονται και δεν διώκονται ποινικά για την μη εμπρόθεσμη καταβολή των εισφορών τους στα ασφαλιστικά τους Ταμεία.”